Po II wojnie światowej Le Corbusier, propagator modernizmu, zmienia swój styl. Jego architektura staje się bardziej formalna i surowa. Zaczyna stosować goły beton. Tym samy daje podwaliny pod nowy styl – BRUTALIZM, zaliczany do późnego modernizmu. Najważniejsze dla niego stają się: przestrzeń, konstrukcja, uwrażliwienie na właściwości zastosowanych materiałów, abstrakcja zamienia się w ekspresję. Termin brutalizm wywodzi się z francuskiego „brut” co oznacza surowy – jest to odniesienie do stosowanych materiałów.
W obrębie tego stylu Le Corbusier rewolucjonizuje budownictwo wielorodzinne. Tak jak Mies van der Rohe tworzył szklane domy, tak Le Corbusier tworzy budynki samowystarczalne, które w konsekwentny sposób wydobywają na powierzchnię walory plastyczne betonu.
Blok Unite d’Habitation
Unite d’Habitation to superjednostka mieszkaniowa przeznaczona dla 1,5-2 tys. osób. Jest to potężny blok o 17 kondygnacjach, które obok funkcji mieszkaniowej mieściły także ośrodki usługowe. 7 i 8 kondygnacja przeznaczona była na ciąg sklepów oraz innych punktów usługowych tj. zakład fryzjerski, kosmetyczny czy poczta. Kondygnacja 17 mieściła przedszkole, natomiast na tarasie dachowym ulokowano płytki basen, ośrodek zdrowia, kawiarnię a nawet teatr otwarty. Tak naprawdę jest to budynek samowystarczalny. Wybudowany zgodnie z założeniami nowoczesnej architektury, tzn. jest wolny i oparty na słupach. Imponujący jest też układ pomieszczeń/mieszkań. Jest to nowatorski system korytarzy biegnących co trzecie piętro – możliwe dzięki dwupoziomowym mieszkaniom. Taki system pozwala na zaoszczędzeniu powierzchni komunikacji.
Oprócz walorów funkcjonalnych Unite d’Habitation jest przełomowy w sensie estetycznym. Le Corbusier zastosował tutaj beton, który zachwycił architekta swoją strukturą, na której po ściągnięciu szalunku zostały odbite faktury drewnianych desek i sęków. Drewniana forma na betonie nadała budynkowi rysu indywidualności. Surowy beton jest tutaj widoczny wszędzie – począwszy od elewacji, przez podpory, dach, a na wnętrzach skończywszy. Ściany z surowego betonu skontrastowano ze ścianami gładkimi pomalowanymi na mocne barwy. Widoczny w tym budynku nowy styl, który z jednej strony był zmysłowy i agresywny, a z drugiej stawał on w opozycji do gładkiego modernizmu.
Zespół budynków rządowych w Czandigarh
W estetyce surowego betonu zostały wybudowane budynki rządowe w Indiach. Oparte są one na kontraście ortogonalnej siatki konstrukcji z płynnymi liniami okapów dachów. Le Corbusier w swoich „brutalnych” budowlach całkowicie odchodzi od funkcjonalizmu, którego we wczesnym modernizmie był propagatorem, na rzecz ekspresyjności. Racjonalizm porzuca na rzecz irracjonalnych form, co niejednokrotnie mu zarzucano. Wnętrza budowli oparte są na grze świateł oraz na dramaturgii świetlnej. Wszystkie elementy współgrają ze sobą, tworząc bogatą i złożoną kompozycję. Jest to wręcz abstrakcyjna gra betonowych brył.
by kimbbne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz